Ekaterina Antropova ''Belki de iki zihniyet ve kültürün iyi bir karışımına sahibim.''

Ekaterina Antropova: ”Belki de iki zihniyet ve kültürün iyi bir karışımına sahibim.”

Ekaterina Antropova: ”Belki de iki zihniyet ve kültürün iyi bir karışımına sahibim.”: ”Rus voleybolcu İtalya’ya gitti. Rus vatandaşlığı da bulunan Ekaterina Antropova’nın İtalya Milli Kadın Voleybol Takımı’na parlak bir geçiş ​​yaptı. 20 yaşındaki pasör çaprazı, dünya yıldızı Paola Egona’yı ilk altıdaki yerini aldı. Altı yıl önce Rus Genç Takımı’nın geniş kadrosunda ismi yer almıştı. Ancak bir yıl sonra sporcuya müsaade edildi ve artık vatandaşlık değişikliğine müdahale edilmedi.

Genç sporcu, 18 yaşındayken Savino Del Bene Scandicci ile ilk kez profesyonel sahneye çıktı ve daha sonra CEV Challenge Kupası’nı (2022) ve CEV Kupası’nı (2023) kazandı. Antropova güvenli bir şekilde dünya insanı olarak adlandırılabilir – İzlanda’da doğdu, hemen ardından aile St. Petersburg’a döndü ve 15 yaşındayken Ekaterina ve annesi İtalya’ya gitti.

Voleybolcu, RIA Novosti Sport ile yaptığı görüşmede neden yeni bir ülkeyi tercih ettiğini, İtalya’da adaptasyonun nasıl gerçekleştiğini ve bir Rus kulübünde oynama fırsatı olup olmadığını anlattı.

— Babanız Spartak St. Petersburg tarihindeki en uzun basketbolculardan biri. Annen de uzun mu?

  • Genlerim açısından şanslıydım. Babamın boyu 2.12, anneminki ise 1.90. Hentbol oynadı ve Süper Lig’de Maykop’tan bir takımda forma giydi.

— Basketbolcu bir baba ve hentbolcu bir anne, kızlarını voleybola nasıl kazandırdı?

  • Hem babam hem de annem kilo almakta her zaman zorluk yaşadılar ve kilo olmadan hem basketbolda hem de hentbolda zor oluyor. Annemin kız kardeşleri olan teyzelerim de profesyonel olarak voleybol oynuyorlardı. Bunlardan biri hâlâ İsrail şampiyonasında oynuyor. Seçime rastgele denemez. Çocukluğumda ilk spor deneyimim ritmik jimnastik olmasına rağmen. Her yaz 10 santimetre büyüyordu, bu yüzden Alina Kabaeva (Eski Rus jimnastikçi) olma hayalimden vazgeçmek zorunda kaldım.

— Voleybolda ilk başarılarınızı elde ettiğinizde, şansınızı İtalya’da denemeniz gerektiğine karar verdiniz mi?

  • Antrenmanın ilk aylarında voleybolu hiç sevmiyordum. Topu alırken ellerim acıdı, hiçbir şey yolunda gitmedi. Rahat bir şekilde spor okulunda okudum. Voleyboldan ilk keyif aldığım an, topu sahaya yukarıdan vurduğum zamandı. Sesi hala hatırlıyorum. 15 yaşında İtalya’ya taşındık. Daha sonra ebeveynlerim sordu: “Zor olmasına rağmen hazır mısın?” Artık profesyonel bir voleybolcu olmaya kararlıydım ve şu cevabı verdim: “Hazırım.”

— Yeni bir ülkedeki hayata uyum sağlamak zor oldu mu?

  •  Rusya’ya döndüğümde, taşınmaya hazırlanırken İtalyanca öğrenmeye başladım, ancak okulda ve soyunma odasında çok fazla bilgi olması nedeniyle ilk başta zordu. İtalya’da insanlar çok açık, herkes yardım etmeye çalıştı. Hatta okulda İtalyancamın sınavları tamamlamama yetmeyeceğini anlaşılınca beni ilk başta sınavlardan muaf tuttular. İlk dönemin sonunda zaten tüm konulardan olumlu notlar alabiliyordum ve hiçbir sorun yaşamadım.

— İtalyan okulunda özel bir voleybol sınıfı var mıydı?

  • Lisede spor da dahil olmak üzere birçok alan arasından seçim yapabilirsiniz. Ekonomiye, hukuka ve yabancı dillere çok zaman ayırdığım için uluslararası pazarlamayı kendim için seçtim.

Ekaterina Antropova: ”İtalyanlar bana çok sıcak davranıyorlar.”

— Güncel gerçeklerden dolayı (ırkçılık konularını kastediyor) kendinize karşı olumsuz bir tutumla hiç karşılaştınız mı?

  • Bu daha önce hiç olmamıştı. İtalyanlar bana çok sıcak davranıyorlar. Kanıt olarak kulübümüzün maçlarının açık hava reklamlarını örnek verebilirim. İki sezondur şehrin her yerine üzerinde portremin olduğu ve yaklaşan oyunların duyurularının yer aldığı pankartlar asıldı.

— Rusya Milli Takımının antrenman kampına, o dönemde onlarla çalışan İtalyan antrenör Sergio Busato tarafından davet edildiniz. O zaman mı İtalya adına oynamaya karar verdiniz?

  • Buzato annemle temasa geçti. Eğitim kampına gelmek dahi mümkün olmadı. O zamanlar İtalya Şampiyonası hâlâ devam ediyordu ve takım bana çok güveniyordu.

— İtalyan vatandaşlığı almak zor muydu?

  • İtalyanlar sık ​​sık ülkedeki bürokrasiden bahsediyor. Bir buçuk yıldır spor vatandaşlığımla ilgili sorun çözülemedi. İtalya NOC pasaportun işlenmesine dahil oldu. Zaten bir İtalyan okulundan bitirme sertifikam olduğu için dil sınavına girmeme gerek yoktu. Yaşadığım şehrin belediye başkanlığında yemin metnini okudum, ülkenin anayasasına uymaya ve değerli bir vatandaş olmaya söz verdim

— Avrupa Şampiyonası’nda dünya voleybol yıldızı Paola Egona’yı ilk altıdan çıkardınız. Bu onunla olan ilişkinizi etkiledi mi?

  • Paola’ya en iyi arkadaşım diyemem ama ilişkimiz normal. Takım bir takım olmalıdır ve düzenlenmesi antrenör tarafından belirlenir.

— İtalyan kulüpleri oyuncuların tıbbi kontrollerine çok dikkat ediyor mu?

  • Kulübümde sadece çalışmaların nasıl yürütüldüğünden bahsedebilirim. Aralarında beslenme uzmanı ve osteopatinin (organ sistemleri, kas-iskelet sistemi ve merkezi sinir sisteminde görülen sorunlara bağlı olarak gelişen rahatsızlıkları manuel yöntemlerle inceleyen ve değerlendiren bir tıp branşı) de bulunduğu, temsili oldukça yüksek bir tıbbi kadromuz var. Vitamin ve besin takviyelerinin alımı çok dikkatli takip ediliyor ve düzenli olarak kan testleri yapılıyor. Önümüzdeki günlerde başka oyun olmazsa, beslenme uzmanının talimatlarından ancak oyunlardan sonra sapmama izin veriyorum. Daha sonra pancar çorbası, köfte, pizza ve kek yiyebilirsiniz. Elbette hepsi birden değil, “yasak” listesinden sadece bir şey.

— Rus voleybolculardan herhangi biriyle iletişim halinde misiniz?

  • Sadece spor okulunda birlikte antrenman yaptığım kişilerle. En iyi arkadaşım St. Petersburg’da kaldı. Süper Lig’de oynayan Rus voleybolcuların hiçbirini tanımak mümkün değildi.

— SSCB (Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği) milli takımının efsanevi pasörü Ivan Zaitsev’in oğlu İtalya’da doğup büyüdü ve kendisi için bu ülkenin milli takımını seçti. Aynı zamanda Rusya Şampiyonasında da oynadı. Bu fırsatı kendiniz için de değerlendirmeyi düşünüyor musunuz?

  • “Bu seçeneği kesinlikle göz ardı etmeyeceğim.” Her ne kadar bunun önümüzdeki beş yıl içinde gerçekleşmesi pek mümkün olmasa da. Şimdilik İtalya’da oynamak istiyorum. Türkiye ve Japonya’da voleybolun gelişimini bu ülkelerin şampiyonalarında oynayarak tanımak ilginç olacak.

— Kendinizi Rus gibi mi yoksa İtalyan gibi mi hissediyorsunuz?

  • Belki de iki zihniyet ve kültürün iyi bir karışımına sahibim.

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir