Milena Rasic, Sırp Milli Kadın Voleybol Takımı’nın koçuyla geçmişte çalışması hakkında ”Guidetti bana göre kesinlikle antipatikti”: O akşam çok ağladım ama pişman olmadım
”Milena Rasic bir zamanlar hem milli takımda hem de kulüp düzeyinde Dünya ve Avrupa Şampiyonuydu ve biz de onu Serviranje sa Ivanom i Vemom ‘in yeni bölümünde ağırlamanın mutluluğunu yaşadık.
Sırp voleybolcular, 2023 Avrupa Şampiyonası’nda büyük finalde Türkiye’ye karar setinde yenildikten sonra gümüş madalya kazandı. Milena Rasic, “mavi kadınların”ın en büyük hayranı olarak bu maçı yakından takip etti.
– Oynamak izlemekten çok daha kolaydır. Çok daha kolay çünkü bazı şeyleri fark etmiyorsunuz ve oynarken bir şekilde yardımcı olabiliyorsunuz. Televizyonun yanında veya tribünlerdeyken her şey çok daha zordur, diye belirten Milena Rasic, iyimser bir şekilde Olimpiyat elemelerini duyurdu:
– Sağlıkları izin verdiği sürece kızların yüreğini sahaya bırakacağından ve elemeye hak kazanan bir başka takım olacağımızdan hiç şüphem yok.
Eski orta oyuncu, Vakıfbank’ta birlikte çalıştıkları için teknik direktör Giovanni Guidetti’yi çok iyi tanıyor.
– Yedi yıl birlikte çalıştık. Bir noktadan sonra onu başantrenör olarak görmeyi bıraktım, bir bakıma arkadaşım oldu diyebilirim. Birbirimizi çok iyi tanıyıp anladık. Giovanni harika bir uzman, onunla çok çalışıyorsunuz ve bunu %100 yapmadan antrenmanlara gelme şansınız yok. Ya bunu yapacaksın ya da sadece çalışmayı bırakmanı söyler. Her şeyin olması gerektiği gibi çalışmasını sağlamak için ekibi mükemmel bir şekilde kurmayı seviyor. O en iyi antrenörlerden biri, kupalar bunu gösteriyor. Bir şekilde milli takımlarda şansı yaver gitmedi, bir şekilde Sırbistan her zaman yoluna çıkıyordu. Giovanni Guidetti Sırbistan’a liderlik etme şansını yakaladığında çok sevindi çünkü artık Tijana Bošković’e karşı oynamayacak. Kızların onun iş temposuna yetişmesi için birbirlerini tanımaları için biraz zamana ihtiyaçları var. Ama şimdiden bu nitelikleriyle ön plana çıkacağını umuyorum.
Milena, Avrupa gümüş madalyasıyla kariyerine iki yıl önce son verdi – Sırbistan, Belgrad’da 20.000 taraftarın önünde finalde İtalya’ya yenildi.
– Maalesef altınla veda etmek istiyordum ama İtalya o an biraz daha iyiydi. Finalin son maçım olduğu bilgisi kafamda küçücük olmasına rağmen elimden gelenin en iyisini yaptım. Başka şeylere odaklanmaya çalışıyordum, fazla düşünmemeye çalışıyordum çünkü muhtemelen hayatımın en kötü oyununu oynayacaktım. Bu vedanın seyircilerimiz önünde, bu kadar çok taraftarın önünde gerçekleşmesine sevindim.
Milena Rasic ayrıca neden o zaman bitmesine karar verdiğini de açıkladı
– Öncelikler değişti. Kendimi hayattaki daha güzel şeylerden bazılarına adamak için bir aile kurma ihtiyacını hissettim. Bu arada anne oldum ve bu benim altın madalyam. Önceliğim buydu, bunu başarabildiğim için de mutluyum. Vücudum artık o ritme dayanamayacağının sinyallerini veriyordu, doğru an buydu. Altın olsa bile ideal olurdu. Ama peki…
Unutulmaz deneyimler ve yeri ayrı olan madalyalar
Milena Rasic, 2009’dan 2021’e kadar milli takım formasını giydi. Bu dönemde, ikisi Olimpiyat Oyunlarında olmak üzere “mavi kadınlar”la 16 madalya kazandı; Rio’da gümüş ve Tokyo’da bronz.
– Dürüst olmak gerekirse, Rio’dan, spor ne olursa olsun, tüm Sırp takımı arasında var olan dostluğu ve kimyayı hatırlıyorum. Hepimiz birbirimize nasıl tezahürat yaptık, birbirimizi nasıl teşvik ettik, işte… Her başarıdan sonra, o anda kim yarışıyor olursa olsun, binanın önünde bir karşılama yapılırdı. Şimdi hatırladım, köyde ikamet etmeyen Novak Djokovic bile sadece bizimle takılmak için gelmişti. Hepimizi tanımak, birbirimizle konuşmak için. Novak Djokovic, Novak Djokovic’tir, hepimiz onun kim olduğunu biliyoruz, Sırp sporcularla takılmak için köye gelirdi, bu her şeyi anlatıyor.
Milena Rasic ayrıca finalde Çin’e kaybetmenin kariyerindeki en zor şey olduğunu da anlattı
– En kötü yenilgi. Finalden önceki gece hiçbirimiz uyumadık. Eğer bu kadar gergin olmasaydık, bu asla gerçekleşmezdi.
Oyunlar korona virüsü salgınının ortasında gerçekleştiği için Tokyo’da deneyim tamamen farklıydı.
– Antrenman veya maç için spor ayakkabı yerine maske getirmek daha önemliydi. Sen maskesiz göründüğünde on tanesi atlıyor. Her şey çok tuhaftı, insanlar arasında mesafe vardı. Bu da normal çünkü takımdan bir kişi hastalanırsa müsabakayı bitiriyorsunuz. Kafamda sürekli bir korku vardı, bunu her zaman hissedebiliyordum.
Olimpiyat Madalyası Milena Rasic ‘in favorileri içinde değil;
– Benim favorim iki tane. Birincisi, 2011’deki Avrupa Altını. Burada, Belgrad’da kazanıldığı için, orada çok sayıda insan olduğundan rozetin düşecek yeri yoktu. Aynı zamanda başlangıç kadrosunda yer aldığım ilk büyük turnuvaydı. İkincisi ise 2018’deki Dünya Altını. Kazandığımız ilk Dünya Şampiyonası’ydı.
“Bu ufaklık iyi ama nasıl blok yapacağını bilmiyor”
– Milli takıma girdiğimde Terzić menajerimle konuştu ve şöyle dedi: ‘- İyi ama nasıl blok yapacağını bilmiyor.’ Müdür bunu bana hemen söylemedi çünkü muhtemelen ağlardım. Ama beni milli takımla tanıştıran, oraya gitmemde yardımcı olan antrenörlerden biriydi. Voleybol hakkında çok şey biliyor. Terzic huysuz ama sana gerçekten çok şey öğretebilir. Bana verdiği her eğitim ve öğrettiği her şey için kendisine minnettarım.
Efsanevi voleybolcu, “mavi kadınların” tüm başarılarının sırrını açıkladı.
– Atmosfer çok önemli, bir oyuncu veya teknik kadrodan biri gibi bir şey öne çıktığında her zaman fark ediliyor. Bir parça her şeyi yok etmeye yeter. Yıllardır harika bir atmosfere sahibiz. Yıllardır bu milli takımı süsleyen bir şey bu, hala da orada olduğunu görüyorum. Umarım bunu devam ettirirler, çünkü bu takımı motive eden şey budur.
Kızların birlikte geçirdikleri aylar boyunca birbirlerinden sıkılıp sıkılmadıkları sorulduğunda;
– Sıkıldığımız anlar da oluyordu. Ailenizle birlikte yaşar gibi, dolayısıyla bazen onları görmezsiniz ve bu normaldir, özellikle de bir yerde 14 kadın varken. Ama özel bir sıkılma gibi bir şey değil. Yani eğer o gün kimseyle takılmıyorsam odada kalıp kitap okurum, hepsi bu. Ertesi gün birbirimizi yine dünyanın en çok seven insanlarıyız.
Vakıfbank’ın çağrısı ve Cannes’da gözyaşı dolu gece
Milena Rasic, kulüp düzeyinde en büyük başarılarını birlikte Avrupa ve dünya Şampiyonu olduğu Vakıfbank’ta kaydetti.
Bize İstanbul’a nasıl gittiğine dair ilginç bir hikaye anlattı;
– Şampiyonlar Ligi’nde Cannes’dayken onlarla karşılıklı oynadım. Kesinlikle onlardan hoşlanmadım. Giovanni’yi yandan gördüğümde, ne kadar zıpladığını, ne kadar çığlık attığını, o iPad’i fırlattığını falan görünce bana kesinlikle antipatik geliyordu. Ekibi gibi onlar da burunlarını tavana doğru uzatarak dolaşıyorlardı ve bana biraz kibirli göründüler – (gülümsedi Milena Rasic.)
– O maçtan sonra Vakıf’tan ilk daveti aldım ama reddettim. İkinci görüşme de Cannes ile yeni sözleşmenin imzalanmasından iki gün önce gerçekleşti. Müdür daha sonra bana şöyle dedi: ‘Dinle Raso, seni üçüncü kez aramayacaklar, bu senin hayatının şansı, güven bana. Sırp ekibimin bulunduğu Cannes’dan ayrılırken çok ağladım, birçok insanla tanıştım ve güzeldi. O akşam ağladım ve Vakıf’a imza attım. Ve pişman olmadım. Vakıf dünyanın en iyi kulübüdür.”
Kaynak: sportal
