Şanssızlıklara karşı Sarah Fahr: “Beni destekleyen Conegliano’ya teşekkürler”
Sarah Fahr art arda dizindeki sakatlık sonrası tekrar ilgi odağı oldu: “Sabrı öğrendim ama ikinci seferde çok zorlandım. İyileşme aşaması bitmedi: Dikkatli olmalıyım ve dizime fazla yüklenmemeliyim.”
Aşmakta zorlanılacak duvarlar herkes için vardır. Ancak aşması gereken kişi bloğun dibinde, bir takım için sahadaki en etkili silahlardan biriyse daha zor. Sağ dizinin ön çapraz bağında üst üste yaşadığı sakatlık ile başetmesini bilen Prosecco Doc Imoco Volley Conegliano’nun 2001 doğumlu İtalyan orta oyuncusu Sarah Fahr’ın, İtalya haber sitesi ”La Gazzetta dello Sport” ile yaptığı röportajda, Pietro Razzini’nin sorulararına verdiği yanıtlar, iyileşme sürecini birinci ağızdan anlatıyor. İlk sakatlık İtalya’nın 2021 Avrupa Şampiyonası’nda Hırvatistan ile oynadığı maç sırasında yaşanıyor. Nisan 2022’de de bir kulüp maçı esnasında: “İtiraf etmeliyim ki ilk seferde psikolojik açıdan daha az etkilendim. Sakatlıkların risklerin bir parçası olduğunu kendi kendime tekrarladım. İşimi ve durumu zihinsel olarak gelişmek için bir fırsat olarak deneyimlemek zorunda kaldım.”
Sarah Fahr için o döneme ait anekdotlar neler?
“Milli takım arkadaşlarımla öğle yemeğinden hemen önce verilen karar hakkında konuştuklarımızı hatırlıyorum. Herkes beni üzgün görmeyi beklerken kızları gülümsetmeyi başarmıştım. Myriam Sylla yanıma geldi ve bana şunu sordu: “Ama sen bana nasıl böyle tepki verebiliyorsun? Böyle bir teşhis karşısında.” Ben de ona en zor haberler karşısında bile olumlu yönler aramak istediğimi söylemiştim.”
Sarah Fahr: ”İkinci sefer daha karmaşıktı.”
“İkinci kez sakatlandıktan sonraki dört gün cehennem gibiydi. Her sabah ağladım. Sonra Roma’ya giderken trende tesadüfen yaşadığım bir karşılaşma ufkumu açtı. Benimkinden çok daha ciddi durumlar olduğunu hatırlayıp kendimi toparladım ve biraz pozitiflik kazanmaya çalıştım.”
Sarah Fahr’ın dönüş yolculuğun nasıldı?
“Bu durum öncekinden çok daha zorluydu: Ara sıra dizim şişiyordu, yeniden dönüşe yaklaşırken iki adım ilerleme kaydetmiş olsam da hemen ardından bir adım gerileme kaydettim. Öngördüğümüz süreleri yavaşlatmak zorunda kaldık. Aslında, Aralık ortasında Voleybol Dünya Kulüpler Şampiyonası için hedeflerim vardı.”
7 Ocak’a kadar beklemek zorunda kaldın. Önceki gece neler yaşadın?
“Aslında oynayacağımdan emin değildim. Bana sadece sabah ilk altı başlayacağım söylendi. O akşam vücudumda çok fazla adrenalin vardı. Ancak genel olarak, daha az heyecanlıydım sakatlıktan ilk dönüşüme göre. Belki de bu deneyimin farkında olduğum ve bunun devam eden sürecin yolunda sadece bir adım olduğunu bildiğim içindir.”
Sahadaki izlenimin neler oldu?
“Diğer sporculara göre nefesim tükendi. Oyunu okumada yavaşladığımı anladım. Oyunu okumada yavaş olduğumu anladım. Sıçramada, adımlada ve kol hareketlerinde hız ve yükseklik kaybettiğimi hissettim. Ama sahayı tekrar solumak harika bir duyguydu.”
O günü senin için halâ özel bir maç olarak nitelendiriyor musun?
“Kesinlikle. Sahayı tekrar solumak harika bir duyguydu. Filenin diğer tarafında Bozana Butigan gibi geçmişte pek çok anı paylaştığım eski takım arkadaşlarımın yanı sıra, genel olarak yeniden arkadaşlarım ile orada olduğu için mutluydum. Conegliano’da daha çok bağ kurduğum kızlardan bazıları Bergamo formasıyla oradaydı. Benimle karşılaşmaktan ve beni altıncı aşamada tekrar görmekten mutlu olduklarını biliyordum.”
Kadrolardan bahsetmişken, bu yıl Conegliano’daki dört santralden ikisi değişti.
“Yeni gelenler Lubian ve Squarcini’yi zaten biliyordum. Seçimlerinden memnunum. Ve Robin De Kruijf hakkında ne söyleyebilirim: Bazı insanların günlük yaşamını görünce neden şampiyon olduklarını anlıyorsunuz. Son olarak, Raphaela Folie’ye özel bir teşekkür: Ona çok şey borçluyum.”
Sarah Fahr’a olanlardan sonra geri dönüşü o kadar da parlak bir ihtimal değildi.
“Yine de kulüp beni öncelikleri arasına aldı, bana sadece sözleşmeli bir sporcuymuşum gibi davranmayıp; beni bekleyeceğini, yatırım yapmaya devam edeceğini söylemekten çekinmedi. Bir sporcunun bu şartlarda çalışması daha kolay: güvenlerinin karşılığını vermek için her şeyimizi vermeye teşvik ediliyoruz.”
Sarah Fahr için özellikle yoğun geçen bir yazdı diyebilir miyiz?
“Her sabah spor salonunda çok çalıştım. Ancak hafta sonları genellikle boştum: o günlerden birinde milli takım arkadaşlarımı Milano’ya ziyarete gittim. Kabul etmeliyim ki, onları tekrar görmek güzeldi. Kalbimde küçük bir sızı hissettim. Onlarla birlikte oynamak için orada olmayı çok isterdim. Ancak geri dönüş aşaması henüz bitmedi. Gerçek şu ki çok dikkatli olmam gerekiyor. Bu diz sakatlığı özel tedavi gerektiriyor. Sürekli doğru dengeyi bulmak gerekiyor. Ailemden miras kalan Alman zihniyetine sahibim: kendime bir hedef koyarsam, bunu başarmak için her şeyi yaparım. Olduğum kişiye geri dönmek için daha çok çalışıyorum.”
Bunun farkına varmak, büyük bir olgunluğun işaretidir.
Sarah Fahr: “İlk sakatlıktan sonra her şey hemen olsun istedim. Artık toparlanmanın zaman aldığını biliyorum. Sahaya döndükten bir ay sonra bile safça hatalar yapıyorum. Ama yavaş yavaş kendimi yeniden buluyorum. Bunu hissediyorum.”
Sarah Fahr maçlarla iyileşme sürecini nasıl yönetiyorsun?
“Takımla bütün hafta çalışmayı başardığımda kararı teknik direktör Santarelli veriyor. Dizin özel terapilerle yönetilmesi gerektiğinde sağlık personeli teknik ekiple anlaşarak müdahale ediyor.”
Bu süreçte Daniele Santarelli kariyerinizde ne kadar önemli?
“Benimle ilk temasa geçenlerden biriydi: hemen bana antrenmana geri dönmek için sabırsızlandığını söyledi. Bu anlarda sizi kimin sevdiğini anlıyorsunuz: erkek arkadaşım Nicolò, bazı omuz sakatlanmalarını yaşamış olan bir atlet olarak bana yardımcı oldu. Sabırlı olma kavramını kabul etmek gerekiyor.”
Sabırlı ol Sarah Fahr… Şimdiden bir kupaya katkısını vermiş durumda.
“Bologna’daki Coppa Italia’nın dörtlü finalinin yarı finalinde oynadığım için mutluyum. Takımla henüz bir aydır antrenman yapıyordum. Bunun tercih olmadığı açık. Yokluğumda Imoco devam etti. Ama alışkanlık gereği, sahada doğru katkıyı yaparak, kazanılmış tüm kupalardan daha çok benimmiş gibi hissediyorum.”
